Uroczystości Parafialne w Bydgoszczy
W dniu 1-go sierpnia parafia prawosławna w Bydgoszczy obchodziła Święto ku czci Ikony Matki Bożej Poczajowskiej. Na uroczystości bydgoskiej społeczności parafialnej przybył Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Atanazy ordynariusz diecezji Łódzko-Poznańskiej. Hierarchę u progu świątyni powitali przedstawiciele rady parafialnej oraz przybyła na okoliczność obchodów święta parafialnego: dzieci i młodzież jak i starsze pokolenie stanowiące integralne codzienne życie tutejszej diasporalnej parafii. Ze słowem powitalnym do Władyki zwrócił się proboszcz świątyni, dziekan okręgu Kujawsko-Pomorskiego ks. Marian Radziwon. Mówił on min.: „jak ważnym wydarzeniem dla nas jest dzisiejsza Wasza wizyta Władyko, pod omoforionem którego znajduje się cała nasza społeczność parafialna, modlitwy Wasze odczuwamy na co dzień w toczącym się po burzliwych falach morza codziennego życiu, podążając pod Waszym apostolstwem jak pod obroną świętych zmierzając do cichej przystani jaką stanowi Wszechmogący Bóg. Dziś prosimy Was o wzniesienie modlitw za wstawiennictwem Przenajświętszej Bogurodzicy w jej ikonie Poczajowskiej przed ołtarzem Najwyższego Boga o Łaski i Boże błogosławieństwo dla naszej małej ale jakże wiernej Bogu i oddanej parafii owczarni Chrystusowej, nad którą jako Pasterz Dobry roztaczacie swoje Arcypasterskie modlitwy”
Ze słowem homilii do wiernych zwrócił się ks. prot. Adam Weremijewicz z parafii Katedralnej w Łodzi, który nawiązując do perykopy niedzielnego ewangelicznego czytania podkreślał naukę jaka wypływa dla nas, dla naszego codziennego życia z cudu uzdrowienia przez Chrystusa sparaliżowanego człowieka. „… dla dzisiejszego świata zdrowie nabrało innego wymiaru, choroba sparaliżowała ludzkość, tylko nikt nie zastanawia się nad przyczynami tej choroby a Chrystus daje wyraźną nam odpowiedź – pandemią ówczesnego świata jawi się grzech i on jawi się przyczynkiem wszelkich naszych niemocy fizycznych jak i duchowych. Chcąc walczyć z chorobą i znaleźć antidotum na na nią należy rozpoznać przyczynę i stłamsić ją w zarodku jej rozwoju, pokonać w zalążku jej powstania – źródłem czego jest grzech. Cóż bowiem jest łatwiej rzec: odpuszczone są grzechy twoje, czy rzec: wstań i chodź?”
Uroczystości peregrynacji Poczajowskiej Ikony Matki Bożej zakończyły się odśpiewaniem przed jej Świętym Wizerunkiem „troparionu” i „kondakionu” oraz „wieliczania” w cześć jej Ikony cudami słynącej.
Wspólną modlitwę zakończyły słowa pozdrowień Arcypasterza Biskupa Atanazego skierowane do wspólnoty parafialnej „w ten znamienny dzień jakim jest dzisiejsza niedziela w którą to adorując Przenajświętszą Bogurodzicę wszyscy łączymy się z miejscem cudu jej objawienia – św. Poczajowską górą z której to czerpiemy przybyłe wraz z kopią Ikony Poczajowskiej błogoslowieństwo tego świętego miejsca. Ten fakt wskazuje nam, że w wymiarze Bożym nie ma granic, granice te rozgraniczające Państwa i Narody tworzą ludzie, w wymiarze transcendentnym nie ma granic – świadectwem tego jesteśmy my tu zgromadzeni na wspólnej modlitwie – różne narody, różne kultury i tradycje. Bo u Boga, jak mówi św. ap. Paweł „nie ma Greka, nie ma Rzymianina albowiem wszyscy jesteśmy Chrystusowi”; wiara nas tu zebrała i zjednoczyła w modlitwie i „nie w sile Bóg a w prawdzie” – jak powiadał św. Aleksander Newski, albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię Moje tam Jestem pośród nich – mówi Pan.
tekst: prot. Adam Werewmijewicz
foto;: redakcjalp